Το παιδάκι που ήταν ανάπηρο και ο άνθρωπος που βρίσκεται στην θέση του

"Ο Κώστας Δήμου μέσα από το ΚΑΤ γυρίζει στο μυαλό του τον χρόνο δυο - τρεις εβδομάδες πριν το ατύχημα και θυμάται: «Είχαμε αγώνα στην Πάτρα. Μόλις τελείωσε το παιχνίδι, με πλησίασε ένα γλυκύτατο παιδάκι, οπαδός του Παναθηναϊκού, που ήταν σε αναπηρικό καροτσάκι. Είχε χτυπήσει κι αυτό σε κάποιο ατύχημα και ήταν σε φάση αποθεραπείας. Του έδωσα την μπλούζα μου και του είπα να κάνει κουράγιο και...


υπομονή και γρήγορα θα γίνει καλά. Και κοίτα να δεις πώς τα φέρνει η μοίρα... Τώρα είμαι εγώ σε αναπηρικό καροτσάκι! Υπάρχουν στιγμές που απογοητεύομαι. Από την άλλη όμως, λέω πως δεν πρέπει να το βάλω κάτω».

Το μοιραίο εκείνο πρωινό της 31ης Ιανουαρίου ο Κώστας είχε ξυπνήσει από τις 5.00 το πρωί και ο πατέρας του του είπε να μη φύγει. Να περιμένει να ξημερώσει πρώτα... «Ομως εγώ έφυγα. Ηθελα να πάω στην Αμφισσα να πάρω έναν φίλο. Δεν έφταιγε το GPS, όπως γράφτηκε. Στο σημείο που έπεσα δεν υπήρχε κανένα προειδοποιητικό σημάδι. Πήγαινα μόνο με 40 χιλιόμετρα, γιατί ο δρόμος είναι αγροτικός και κάνει στροφή 90 μοιρών. Δεν κατάλαβα πότε βρέθηκα στο κενό και σε βάθος πέντε τουλάχιστον μέτρων. Μπόρεσα να αντέξω μέχρι που με βρήκε ο αγρότης. Ισως λίγο ακόμη αν αργούσε, να μη ζούσα τώρα. Εχω μιλήσει με τον δικηγόρο μου και σκέφτομαι να καταθέσω αγωγή στο δήμο της περιοχής. Ηρθαμε σ’ επαφή με τον δήμαρχο, αλλά η απάντηση που πήραμε είναι πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα, γιατί αν βάλει προστατευτικές μπάρες, δεν θα μπορούν να περνούν τα αγροτικά μηχανήματα! Είναι τρελό γιατί στο συγκεκριμένο σημείο έχουν σκοτωθεί πολλοί άνθρωποι».
espresso